Szczeciński malarz i grafik. Wielu odbiorców twórczości Andrzeja Maciejwskiego kwalifikuje ją jako grafikę komputerową. Otóż nie do końca tak jest – praktyka Andrzeja jest o wiele bardziej złożona i bliższa klasycznym technikom grafiki warsztatowej, a komputer jest tylko jednym z jego narzędzi. Na początku swojej artystycznej kariery Andrzej koncentrował się głównie na druku wklęsłym, wypukłym oraz sitodruku, jednak świadomość szkodliwych właściwości używanych przy tych technikach substancji skłoniła go do ich porzucenia. Czerpiąc z warsztatowego doświadczenia przeniósł graficzne możliwości w nowy wymiar. Techniki takie jak np. odprysk czy sucha igła zostały przez niego w pewnym sensie zmodyfikowane, gdyż miejsce tradycyjnie stosowanej blachy zajął papier czy folia. Andrzej przyznał, że na płaszczyźnie tworzy „różne figle”, pokrywając ją farbą lub tuszem i wydrapując precyzyjne ilustracje jak niegdyś na blasze. Skończony rysunek jest skanowany i staje się matrycą – jedną z wielu warstw składających się na końcowe dzieło. Innymi są także zeskanowane rysunki ołówkiem, malarstwo czy fotografia. Dopiero na tym etapie Andrzej sięga po narzędzia komputerowych programów graficznych służących mu do połączenia poszczególnych matryc. Rysunek jest jednak odręczny, niepozbawiony subtelności ani ekspresji. Zeskanowany nic nie traci – wciąż widoczna jest w nim kreska Andrzeja, jego indywidualność i wrażliwość. Narzędziem, na którym opiera się jego twórczość nie jest tablet graficzny a ołówek, farba, tusz i rylec. Trudno jest zatem określić jego twórczość mianem grafiki komputerowej. Nie jest to także całkiem grafika warsztatowa. Wypracowana przez Andrzeja Maciejewskiego technika jest pewnego rodzaju hybrydą, czerpiącą z wartości i możliwości tych obu dziedzin sztuki. Jego wielopłaszczyznowe prace przepełnione są symboliką, często odwołując się do tematów związanych z Pomorzem.